Ons laatste berichtje was van maart dus is het de hoogste tijd om bij te praten. Regelmatig krijgen we de vraag: “hoe ziet jullie dag er meestal uit?”
Sinds kort kunnen we daar een antwoord op geven want  er is wat regelmaat gekomen in ons quinta bestaan. Om zeven uur kraait de haan Sjors ons wakker, (ja, een van de hennen stootte een aarzelende “kukeleku” uit en blijkt een trotse haan te zijn die graag waakt over zijn kippen) en starten we de ochtendwandeling met de honden. We voeren de kippen, rapen de eitjes en plukken sinaasappels voor bij het ontbijt. Dan gaan we  aan de slag met de waterhuishouding. Het droge seizoen is begonnen en dat betekent dat we alle geplante seizoensgroenten in de moestuin en op de heuvelbedden en de zaaibakken handmatig bewateren voor zover dat nodig is. Het aangelegde irrigatie druppelsysteem bij de vaste planten en bomen doet de rest. Dit alles met het water uit de bron. Er komt voorlopig geen noemenswaardige regenval meer dus nu is het een kwestie van pappen en nathouden voor een mooie oogst. Die zal bestaan uit o.a. kikkererwten, linzen, erwten, aardappelen, aardbeien, pompoenen, meloenen, tomaten, komkommers, uien, artisjokken, sla, snijbiet, paksoi, wortelen, rucola, radijs, pinda’s, kruiden en kiemgroenten.

Je raadt het al, we kunnen de hele dag bezig blijven op het land, en dat doen we met heel veel plezier. Maar ‘s middags zoeken we een plekje in de schaduw om uit te puffen en later weer fris aan de slag te gaan met allerlei klusjes. Er blijft natuurlijk ruimte voor  alle gasten en helpende handen, dat is enorm gezellig. Leuk is het om te zien dat  projecten soms heel bijzonder resultaat opleveren zoals bijvoorbeeld de zelfgemaakte bijenkorf. Die staat nu te pronken tussen de veldbloemen op een beschutte plaats en wacht op de nieuwe bewoners. Of de nieuw aangelegde Jeu de boules baan, aangekleed met een houten bankje (bewerkte oude amandelboomstronk).

Met lezen en computeren vliegen de avonden voorbij en breekt er al gauw weer een nieuwe dag aan. De behoefte om “gewoon” hier thuis te zijn is groot. De verleiding om buitenshuis actief te zijn is er (nog) niet.  Soms maken we korte uitstapjes in de prachtige omgeving of we nemen de honden  mee voor een wandeling. Langzaamaan burgeren we in, we hebben geen haast.

Met de verbouwing achter de rug was het tijd om het huis in te wijden met een gezellige housewarming bbq voor het architecten-team, de aannemer en personeel,  buren, vrienden en familie. Het was een geslaagd feestje.

Behalve aangekondigde gasten kunnen we ook rekenen op verrassingsbezoek. Deze slang die waarschijnlijk een beetje verdwaald was wilde langs het schoenrek de keuken binnen. Daar hebben we maar gauw een stokje voor gestoken. Nu is hij terug de natuur in. In het vervolg zullen we  dus de laarzen even checken voordat we erin stappen. De slippertjes laten we maar beter staan.