Hallo beste vrienden en vriendinnen, hier is dan een nieuwe stand van zaken na het laatste bericht van februari. Velen van jullie hebben we in de tussentijd live of via skype/facetime gesproken, wederzijds contact blijft zeer waardevol.

Om dagelijks in de mooie natuur bezig te zijn is heerlijk. Het bouwen aan een duurzame leefomgeving heeft aardig gestalte gekregen. Het doel om nog maar een keer per week naar de winkel te gaan bereiken we met regelmaat nu de productie van seizoensgroenten en fruit lekker op gang is gekomen. We proberen een grote diversiteit aan groenten uit: kool, broccoli, bleekselderij, rode biet, aardappel, zoete aardappel, aardpeer, mais, prei, ui, knoflook, paprika, tomaat, artisjok, aardbei, allerlei pompoenen, meloenen en dan natuurlijk alle verse kruiden. Het eerste fruit van de nieuwe aanplant kunnen we in kleine hoeveelheden  oogsten: appels, nectarine, abrikozen, pruimen, frambozen en hazelnoten.

Het is plezierig om al deze lekkernijen tot gezonde maaltijden te bereiden. Dat gebeurt vaak in gezelschap van familie en vrienden die ons een handje helpen. Zo smaakt het eten nog lekkerder. Soms is er een overvloed aan bijvoorbeeld courgettes of tomaten. Die wordt deels ingemaakt/ingevroren, geruild of weggegeven aan vrienden en bekenden.

De drie biggen Beppie, Nellie en Kobbe zijn in hun sas beneden in de boomgaard waar ze de hele dag in de grond kunnen woelen. De kippen scharrelen tussen hen door en zorgen nog steeds voor eitjes en bemesting van de grond. Het hondentrio is in goeden doen waarbij Ziggi haar ouderdomskwaaltjes rustig ondergaat en het jonge duo Serra en Ringo in opperste staat van verliefdheid verkeert. Spelen, waken, slapen, dat doet het jonge stel allemaal samen. Ze zijn trouw gezelschap, vol aandacht als ze met ons de ‘Tour de Quinta” maken, elke ochtend en avond.

Aangezien er geen substantiële regen gevallen is sinds de aanleg van de waterwerken blijft de vijver nog leeg zoals verwacht. Het beekje hebben we nog niet zien kabbelen, daarop moeten we wachten tot het moment van de regenval in het najaar. Geduld dus nog even. Alle nieuwe aanplant verzorgen we daarom goed d.m.v. irrigatie, deels automatisch via het druppel systeem en deels met de hand; de tuinslang en emmertjes die we sjouwen. Je kunt je voorstellen dat de onuitputtelijke waterbron een groot geschenk is in deze hete droge tijd.

Het leek zo vanzelfsprekend dat we lekker de hele dag hier rond kunnen struinen tot het moment dat Rob werd overvallen door een fikse slijmbeurs ontsteking in zijn knie. “Dit is een bouwvakkers knie” zei de dokter, “overbelasting”. Een zeer pijnlijke en lastige ervaring, maar nu gaat het al stukken beter. Senior Rob loopt weer (voorzichtig) met hamer en spijkers rond om wat kleinere klussen aan te pakken. Het bouwen van de leemoven buiten bij het zwembad werd dus in fases uitgevoerd. Afgelopen week kwam de laatste deklaag erop. Nu nog wat details afwerken en een dakje erboven. Het resultaat is zeer tevredenstellend. Binnenkort dus een houtvuur maken en uitproberen, het is tijd om een “Pizza Summer Night” te organiseren, lekker!

De vele klusjes en dagelijkse dingen houden ons lekker bezig. Dat vertraagt de integratie en het leren van de portugese taal hebben we gemerkt, ondanks de taalcursus die we trouw volgen. Tegenwoordig bewegen we ons dan ook wat meer buitenshuis. In het dorp Lagoa (3km) heeft het wereldwijde “Transition Initiative” de aandacht van een groepje enthousiaste dorpsbewoners. Daar hebben we ons bijgevoegd. Het gaat om een mondiale beweging die veerkracht zoekt als antwoord op fossiele energie, klimaat destructie en economische instabiliteit. Op verschillende vlakken werken buurtschappen samen om sterker en gelukkiger te worden. Welnu, een van de belangrijkste doelstellingen in Lagoa is: de bewustwording van noodzakelijke verandering. Een eerste stap wordt gezet met het creëren van volkstuinen. In een van de bijeenkomsten die regelmatig plaatsvinden in het centrum, werden wij gevraagd een presentatie over ons veranderingsproces te houden. Natuurlijk wilden we dit graag doen. Ons verhaal werd aller hartelijkst ontvangen en men vroeg naar de mogelijkheid ons project te bezoeken (power point presentaties zeggen niet alles). En zo organiseerden we een zondagmiddag rondleiding op de quinta, iedereen was uitgenodigd. Het verbaasde ons een groep van liefst 34 dorpsbewoners te ontvangen die geïnteresseerd waren en veel vragen hadden over de manier waarop we “boeren”. Voor de meesten was het behalve informatief ook een mooi zondagmiddag familie uitje. Voor ons was het een interessante ontmoeting met dorpsgenoten die we nu groeten bij een weerzien.

We wensen iedereen een heerlijke zomer(vakantie) toe en tot de volgende keer!

Ons laatste berichtje was van maart dus is het de hoogste tijd om bij te praten. Regelmatig krijgen we de vraag: “hoe ziet jullie dag er meestal uit?”
Sinds kort kunnen we daar een antwoord op geven want  er is wat regelmaat gekomen in ons quinta bestaan. Om zeven uur kraait de haan Sjors ons wakker, (ja, een van de hennen stootte een aarzelende “kukeleku” uit en blijkt een trotse haan te zijn die graag waakt over zijn kippen) en starten we de ochtendwandeling met de honden. We voeren de kippen, rapen de eitjes en plukken sinaasappels voor bij het ontbijt. Dan gaan we  aan de slag met de waterhuishouding. Het droge seizoen is begonnen en dat betekent dat we alle geplante seizoensgroenten in de moestuin en op de heuvelbedden en de zaaibakken handmatig bewateren voor zover dat nodig is. Het aangelegde irrigatie druppelsysteem bij de vaste planten en bomen doet de rest. Dit alles met het water uit de bron. Er komt voorlopig geen noemenswaardige regenval meer dus nu is het een kwestie van pappen en nathouden voor een mooie oogst. Die zal bestaan uit o.a. kikkererwten, linzen, erwten, aardappelen, aardbeien, pompoenen, meloenen, tomaten, komkommers, uien, artisjokken, sla, snijbiet, paksoi, wortelen, rucola, radijs, pinda’s, kruiden en kiemgroenten.

Je raadt het al, we kunnen de hele dag bezig blijven op het land, en dat doen we met heel veel plezier. Maar ‘s middags zoeken we een plekje in de schaduw om uit te puffen en later weer fris aan de slag te gaan met allerlei klusjes. Er blijft natuurlijk ruimte voor  alle gasten en helpende handen, dat is enorm gezellig. Leuk is het om te zien dat  projecten soms heel bijzonder resultaat opleveren zoals bijvoorbeeld de zelfgemaakte bijenkorf. Die staat nu te pronken tussen de veldbloemen op een beschutte plaats en wacht op de nieuwe bewoners. Of de nieuw aangelegde Jeu de boules baan, aangekleed met een houten bankje (bewerkte oude amandelboomstronk).

Met lezen en computeren vliegen de avonden voorbij en breekt er al gauw weer een nieuwe dag aan. De behoefte om “gewoon” hier thuis te zijn is groot. De verleiding om buitenshuis actief te zijn is er (nog) niet.  Soms maken we korte uitstapjes in de prachtige omgeving of we nemen de honden  mee voor een wandeling. Langzaamaan burgeren we in, we hebben geen haast.

Met de verbouwing achter de rug was het tijd om het huis in te wijden met een gezellige housewarming bbq voor het architecten-team, de aannemer en personeel,  buren, vrienden en familie. Het was een geslaagd feestje.

Behalve aangekondigde gasten kunnen we ook rekenen op verrassingsbezoek. Deze slang die waarschijnlijk een beetje verdwaald was wilde langs het schoenrek de keuken binnen. Daar hebben we maar gauw een stokje voor gestoken. Nu is hij terug de natuur in. In het vervolg zullen we  dus de laarzen even checken voordat we erin stappen. De slippertjes laten we maar beter staan.

Hoe vervelend kan het zijn als je tot de ontdekking komt dat je nieuwe dak lekt? Heel vervelend midden in het regenseizoen, al hebben we nog niet hoeven hozen. De oplossing is dat er nieuwe pannen worden gelegd volgens een beter recept: “waterdicht”.  Jammer genoeg past dit gedoe niet in onze duurzame planning maar het is niet anders en dus wordt het opnieuw gedaan. Voorlopig hebben we de bouwvakkers dus nog op ons dak maar daar komt ongetwijfeld ooit een einde aan. Verder is alles prachtig en daar genieten we van.

Opnieuw kondigden zich competente enthousiaste helpers aan zowel voor klussen binnen als ook buitenshuis. Naast gezelligheid inspireert dit enorm. Er zijn al vele uurtjes samen aan de keukentafel doorgebracht, filosoferend over sinaasappel afzetmarkten, het graven van aardkelders en het verhogen van de voedselproductie tot het organiseren van jeugdkampen of muziekfestivals…. never a dull moment dus.  

Door de regelmatige regenval kleurt de tuin fris groen en begint het kruid te groeien. Er ontstaat een bloemenzee die uitnodigt om te gaan wildplukken voor het maken van salades en thee. We nemen er het boek met plaatjes en omschrijving bij om zeker te zijn van de juiste keuze van de eetbare planten en bloemen. Veel kan er niet misgaan, al laten we de paddenstoelen nog even achterwegen. Het is verrassend om de nieuwe smaak- en kleurcombinaties te ervaren bij het eten.

Na een jaartje goed zorgen voor de sinaasappelboomgaard (30 bomen) zijn we beloond met heel veel vruchten. De een is meer geschikt om te persen, de ander om in te maken. We hebben geëxperimenteerd met het maken van marmelade, gelei, sap, cake, likeur en nog veel meer.  Ook zetten we zakjes sinaasappels gewoon aan de oprit op straat om te verkopen.  Het overschot zouden we kunnen aanbieden aan lokale afnemers zoals bijvoorbeeld restaurants en biologische groentewinkels. Het aanbod in de regio is enorm groot, alles ziet oranje van de sinaasappels. We onderscheiden ons door biologisch te zijn, maar of de lokalen dat zo interessant vinden is nog maar de vraag.

De moestuin wordt uitgebreid en er is al gezaaid en gepoot in de volle grond. Voor de temperatuur gevoelige plantjes is er een zaaibak getimmerd van een oude omgekeerde deur, die nu afgeschermd in het gerenoveerde stalletje staat. We zijn zeer benieuwd naar de nieuwe plantjes. De oude olijf- en amandelbomen vragen ook aandacht. Ze waren lang verwaarloosd en zijn nu hard toe aan een grote snoeibeurt. Een aantal is al onder handen genomen. Dat levert veel haardhout en takken op. Die laatsten zijn gebruikt voor de omheining van de moestuin zodat de honden en de loslopende kippen niet al het lekkers voor onze neus weg eten. En zo blijven we recyclen……

Het wordt weer tijd voor een berichtje over de gebeurtenissen op de quinta, er is veel bedrijvigheid en het schiet lekker op. Veel helpende handen maakten het werk lichter en vooral gezelliger, met dank aan vrienden en familie. Er zijn alfarobes (johannesbrood peulen) geoogst, maar liefst 9 zakken vol die deze week door “een mannetje” opgehaald worden. We wachten in spanning af wat het gewicht en de prijs daarvan is. Ook zijn er 2 akkertjes aangelegd voor plantjes en zaaigoed van een aantal wintergroenten. En een begin is gemaakt met de structuur van het “Blote Voeten Pad”, daarover een volgende keer meer……(huh? wat is dat???).

Verder zijn er binnen vooral veel uren geschilderd met een heuse ouderwetse kwast. Te beginnen met een eerste laag primer (caseïne) en daarna drie lagen witte leemverf. We hebben heel wat meters gemaakt maar uiteindelijk ook de professionele hulptroepen ingeschakeld vanwege het grote karwei.

Ondertussen is ook de terra cotta vloer gelegd. We hebben gekozen voor deze bekende vloertegel uit de streek.  De tegels zijn op maat gemaakt in een eenvoudig lokaal fabriekje waar ze nog steeds het traditionele productieproces hanteren.

De komende weken wordt er volop verder gewerkt aan de afwerking van het huis zodat het voor de winter klaar is. Alle ontwikkelingen volgen elkaar op in een stroomversnelling, en het zal niet meer lang duren voor we ons nieuw stekje bewonen!

Na 6 weken ziet de nieuwe aanplant, uit de kerstperiode, er alleraardigst uit. De 20 geplante bomen en struiken staan er gezond bij op twee twijfelaars na. De lente is begonnen en de groei zit er in ondanks de frisse nachten die zo rond de 5-6 graden zijn. Overdag schijnt meestal het zonnetje en loopt de temperatuur op tot rond de 15-17 graden. De regelmatige regenval heeft de grond mooi vochtig gemaakt en wederom hebben we weer lekker kunnen werken in en rondom de boomgaard. De geur van de sinaasappelbloesem is intens en verrukkelijk! We ontdekten dat de bomen ieder in verschillende stadia van ontwikkeling zijn: de ene sinaasappelboom is net in bloei terwijl de andere al rijpe vruchten geproduceerd heeft. Er zijn bomen die zure vruchten dragen en er zijn bomen die zoete handsinaasappelen voortbrengen of perssinaasappelen, we plukten  elke dag een emmertje om ze uit te proberen. Een paar bomen zijn inmiddels goed gesnoeid en een begin is gemaakt met het verwennen oftewel composteren van een nieuwe serie bomen. Het was weer een mooie belevenis in gezelschap van Freek en Claartje die geweldig hebben meegeholpen!

Een prachtig gezicht is de bloesem in de amandelbomen die nu op zijn mooist zijn!

bloeiende amandel

Behalve een kruidentuin zijn er ook weer nieuwe fruitbomen aangeplant: appel, vijgen, kaki (diospyros) en loquat (Japanse mispel). De laatste twee, zijn bomen met een heilzame werking van vruchten en bladeren die oorspronkelijk uit zuidoost Azië stammen. Ze gedijen ook prima in het Algarvische klimaat. Volgens José, de buurman die ons drie zelfgekweekte loquat boompjes bracht, geven deze prachtig grote vruchten af om te gebruiken voor jam, gelei, sap of lekker in een salade. Het blad kun je drogen en is goed voor het maken van krachtige thee. José heeft ons de beste plek aangewezen en daar staan ze nu, ingebed met een mooie mix van stro en compost van onze eigengemaakte super-compost-hoop. Het kan niet anders dan dat zij hun best gaan doen.

De rest van het bestaande irrigatiesysteem in de boomgaard hebben we verder ontdekt en is nu vrijwel geheel aangesloten op de grote pijp die uit de waterbron komt. De straaltjes bronwater lopen nu ook weer leuk uit de oorspronkelijke pijpjes het zwembad in! We gaan binnenkort op zoek naar een permanente goede waterpomp. In maart doen we de volgende ronde.

Behalve de vooruitgang op het land kunnen we melden dat er volop bedrijvigheid is in het huis. De nieuwe entree neemt vorm aan, de trap is gemaakt. De opgetrokken muren laten de slaapkamerindeling beneden zien. Sleuven voor de leidingen liggen open en enkele sloopwerkzaamheden zijn voltooid. De versteviging van de oude muren is klaar. De lemen muur (oorspronkelijke achterkant van het huis) is nu maar liefst 128 cm dik!! Daarmee wordt de vensterbank in de woonkamer eentje waarop je met gemak liggend een dutje kan doen…

Rondom het huis is de grote JCB-tractor aan de slag geweest om grond te egaliseren en een deel naast het huis op te hogen met “overige grond”. Ook is het nieuwe toegangspad klaar dat loopt van de poort via de boomgaard naar de oostzijde van het huis waar de ingang is.

De vaart zit er goed in. De vloeren, ramen en deuren worden binnenkort besteld. In de tussentijd bekommeren we ons om het uitzoeken van keuken- en badkamer benodigdheden. We verwachten in maart en april zelf weer polshoogte te kunnen nemen.
We laten dan graag weer van ons horen!

vrolijke oogst

irrigatie

toevoer bron in waterbekken

kruiden selectie

eerste bloei in de lavendel

pad egaliseren met JCB

nieuw pad

entree in aanbouw

ruwbouw slaapkamer

acrobatisch werk

nieuwe trap